5 slimme antwoorden op lastige vragen die je eigenlijk niet kunt of wilt beantwoorden

Iedereen krijgt wel eens een lastige vraag gesteld. Zo'n vraag die je liever niet had gehad en al helemaal niet zou willen beantwoorden. Hoe los je dat op?

Een blog over dit thema kon natuurlijk niet uitblijven.

Voor al diegenen die gisteravond (woensdag 25 april) het Tweede Kamerdebat over de (onzichtbare?) memo's van de dividendbelasting hebben gevolgd. Voor al diegenen die zich verbijsterd afvroegen hoe het toch mogelijk is dat gekozen politici niet in staat zijn om makkelijk lijkende vragen te beantwoorden, hebben we dit stukje proza op touw gezet.

tekst gaat verder onder de afbeelding

Want, of je het nu eens of oneens bent met de zwalkende politici...  er zitten toch best flink wat leermomenten in.

Immers, het kan jou óók overkomen. Op de werkvloer. Bij een vergadering op de sportclub. In een onderhandeling. In een conflict. Gewoon, op alle plekken waar je met mensen in gesprek bent en waar je moet knokken voor jouw gelijk.
 

5 slimme antwoorden op lastige vragen die je eigenlijk niet wilt of kunt beantwoorden:

(en, word een slimme strategische Pinokkio)

1. "Dank voor de interessante vraag, maar de enige echte vraag die je in deze discussie moet stellen is de volgende:  ......."

Als je dit zegt, dan kun je de regie van de discussie overnemen. Natuurlijk zal de lastig gestelde vraag op een later moment in het debat aan jou herhaald worden, maar door dit statement te gebruiken, kun je wat 'tijd kopen' en nadenken over je antwoord. En, er is ook altijd een kans dat de vragensteller er in trapt en de lastige vraag niet zal herhalen.

2. "Om uw vraag te kunnen beantwoorden, moeten we eerst terug naar de essentie van dit debat. Die is namelijk........"

Ook bij dit punt geldt, dat je de regie kunt terugpakken. Je geeft hierbij slim en sluw aan dat de vragensteller niet begrijpt waar het werkelijk om gaat in het debat. Eigenlijk is dit een strategische steek onder water. Slim!


3. "Ik snap de vraag niet. Kunt u de vraag op een andere manier verwoorden?"

Ook met dit statement kun je wat tijd kopen en je dwingt de vragensteller om op een andere manier zijn vraag te formuleren. Dat biedt kansen. Want een nét wat andere formulering van de vraag, kan ook leiden tot een makkelijker te geven antwoord voor jou.

tekst gaat verder onder de afbeelding

4. "Als ik het goed begrijp, dan stelt u mij de volgende vraag. (en dan formuleer je in je eigen woorden de aan jou gestelde vraag, waarna je jouw eigen antwoord geeft)

Ook heel slim om te doen; je gaat een eigen interpretatie van de vraag geven. Je verandert de gestelde vraag in je eigen woorden en dan ga je antwoord geven. Daarmee  'dwing' je de vragensteller om andermaal over zijn vraag na te denken; deze zal nl. geen genoegen nemen met je antwoord maar door dit op deze wijze te doen, koop je ook wat tijd om al debatterend over het benodigde antwoord na te denken.

5. Stel meteen een inhoudelijke wedervraag.

Het is beslist irritant voor de vragensteller. Dat deze meteen een wedervraag krijgt. Ja, je moet als ontvanger van de vraag natuurlijk wel goed zijn ingevoerd in het dossier waarover wordt gediscussieerd, maar je 'dwingt' de vragensteller om megascherp te zijn. Ook hier koop je tijd om na te denken over je antwoord.

tekst gaat verder onder de afbeelding

Je begrijpt het al....

Bovenstaande 5 voorbeeldantwoorden zijn slimme truukjes om de discussie te vertragen of een andere wending te geven.

Deze strategische zetten in een discussie of debat werken met name prima als er meerdere mensen bij het gesprek aanwezig zijn. Want, de directe vragensteller zal natuurlijk nooit genoegen nemen met deze wending en zal blijven volhouden.

Echter, de mensen eromheen (de mensen in de zaal, collega's, andere aanwezigen) zullen al luisterend misschien toch een millimeter kunnen opschuiven in opinie door de slimme zet van jou door het strategisch ontwijken van de vraag. 

tekst gaat verder onder de afbeelding

Het is bij elke discussie of debat dan ook van belang dat je je realiseert WIE je moet overtuigen. 

Dát was namelijk ook het spel dat gisteravond in de Tweede Kamer werd gespeeld. Want natuurlijk weet de oppositie dat ze de coalitie niet zal overtuigen. En, omgekeerd.

Maar de politieke debaters van gisteravond weten vanzelfsprekend wel dat half Nederland via de televisie meekijkt of de soundbites beoordeelt in de nieuwsprogramma's. 

Dáár was hun communicatie op gericht.

Kortom...
 

1. Weet altijd WIE je wilt overtuigen (dat is nl. niet altijd je debat- of discussieopponent)
    
2. Bereid een gesprek of discussie ALTIJD voor. Regeren is vooruitzien. Oefen een confrontatie van te voren. Vraag een vertrouweling, vriend of vriendin om even in de rol te kruipen van de tegenstander en sta toe dat de ander het je dan gruwelijk lastig maakt.
    
3. Heb STRATEGIE-ANTWOORDEN paraat in geval je een vraag krijgt die je niet wilt of kunt beantwoorden. Houd er ALTIJD rekening mee dat dit kan gebeuren.

We wensen je veel succes. Word een slimme strategische Pinokkio!

tekst gaat verder onder de afbeelding

Oh ja.... (Uitnodiging)

Doe je een keer geheel kosteloos mee bij onze debatclub in Amsterdam?
Je bent van harte welkom. We organiseren twee keer per maand een clubavond. Dáár houden we ons bezig met hele nuttige persoonlijke vaardigheden zoals spreken in het openbaar, debatteren, speechen, pitchen en het stellen van kritische vragen.

En, dus ook met het geven van inhoudelijk sterke antwoorden.

Zien we je binnenkort in Amsterdam? Check het programma!

Of vul het formulier onderaan deze pagina in. Onze superleuke leden zouden het fantastisch vinden om je te kunnen ontmoeten!

Hopelijk tot snel ziens!
Met vriendelijke groeten!

Jerry Helmers (wie ben ik?)
Dé Nederlandse Debatclub
Founder / Dagvoorzitter / Debatleider / Chairman Round Tables / Trainer
Ondernemer bij Crown Media, Bureau voor Communicatie en Strategie, columnist Financiële Telegraaf en opiniemaker bij BNR Nieuwsradio.

P.S. 1
Nog even terugkomend op het Tweede Kamerdebat over de memo's van de dividendbelasting van gisteravond (25 april 2018): minister Eric Wiebes maakte gebruik van een heel handig debattruukje.

Hij sprak op een gegeven moment over zichzelf in de derde persoon enkelvoud  ("Die meneer......").
Daarbij nam hij virtueel afstand van gedane afspraken en kon hij vrijuit praten over die derde persoon; zijn 'ik' kon daar makkelijker een oordeel over vellen. Slim! Zo laat hij onbewust zien dat hij 'meedenkt' en 'meediscussieert' met de oppositie. Door de derde persoon enkelvoud te gebruiken, suggereerde hij het zelfs volmondig eens te zijn met de oppositie.