En dit is nu al de beste donderpreek van 2022
Hoe cabaretier Peter Pannekoek premier Rutte messcherp beschuldigt van staatsontvoeringen!
25 Maart 2022 - Categorie algemeenHoe laat je zien dat je boos bent? Maar dan ook écht boos? Woedend! En hoe weet je dat inhoudelijk op excellente wijze te verwoorden?
Bij onze debatclub in Amsterdam oefenen we regelmatig ‘De Donderpreek’ (als onderdeel van het brede spectrum van 1-Minute-Pitches) en daar hebben we uiteraard strategische formats voor. Maar soms zie je in het echte leven wel eens een ‘donderpreek’ voorbijkomen, die gezien kan worden als ‘The Champions’ League’ van alle donderpreken. De Moeder van aller boosheid dus!
Kijk onderstaand fragment uit het programma ‘Dit Was Het Nieuws’ van donderdagavond 24 maart 2022. Panellid en cabaretier Peter Pannekoek gaat helemaal los op premier Mark Rutte – inzake de slachtoffers van het toeslagenschandaal.
Onder het fragment noteren we in bullets waarom deze donderpreek zo ongelooflijk goed is.
En, wat voor jou de handvatten zijn zodra jij jouw boosheid of woede écht moet laten horen, zoals Peter Pannekoek voor zichzelf ook voelde dat hij dit een keer moest doen.
6 dingen die écht heel goed waren in De Donderpreek van Peter Pannekoek:
-
Peter Pannekoek schetst de context heel goed aan het begin van zijn Donderpreek.
Hij zegt dat er veel (terechte) ophef is over bijvoorbeeld de affaire ‘Sywert’ (“Dat is iets waar iedereens bloed van gaat koken”) of de Pixar-rel (“Een lesbische zoen die uit een film is gehaald en toch weer terug gemonteerd werd.”).
Kortom… hij noemt een aantal zaken die het nieuws beheersen en waar iedereen boos over is. Hij legt dus de basis voor een vergelijking met het ding waar hij zelf boos over is…
(De toehoorder kan zichzelf namelijk de vraag gaan stellen: waarom ben ik wel boos over het ene en blijkbaar niet boos over het andere?)
-
Daarna vraagt Peter Pannekoek zich af, hoe het komt dat we met z’n allen eigenlijk niet zo heel erg ‘boos’ zijn over de uit huis geplaatste kinderen.
Eigenlijk is dit deel 2 van de context.
“Of, wij beseffen niet hoe erg dit is. Of, we beseffen het ergens wel, maar we willen het gewoon niet zien….”
Daarmee spreekt hij al indirect alle luisteraars aan: ‘Waarom ben jij niet boos of woedend?’
Hij appelleert slim en strategisch aan de morele verantwoordelijkheid van de samenleving! Aan jouw morele verantwoordelijkheid! -
Hij brengt op het juiste moment - in zijn wijze van spreken - de échte dramatiek in…
“…. En die kinderen…. Die zien al jáááren…. …. hun ouders niet meer….”
En een stukje verder: “Elf.. … honderd… en … vijftien… kinderen!”……
Let op de wijze hoe Peter Pannekoek speelt met het woord ‘jáááren’ ….. om aan te geven hoe lang een periode van ‘jáááren’ is….
En let op de wijze hoe hij het getal van 1115 benadrukt. Hoe groot dat aantal wel niet is!
Hij geeft de toehoorder letterlijk de tijd (door het langzaam en dramatisch uit te spreken) om die getallen te laten landen! -
Dan vergelijkt hij de situatie met een AmberAlert om andermaal de ernst van de uithuisgeplaatste kinderen in een context te plaatsen.
“Waarom komen we wel in actie als één kind morgen ontvoerd wordt? Zoektochten in bossen! Het land staat dan in lichterlaaie….”
Hier daagt hij de toehoorder inhoudelijk uit: waarom kom je wel in actie bij het één en niet in actie bij iets anders, wat vergelijkbaar is? -
Dan spreekt hij zijn verbazing uit dat nog geen enkel kind van die 1115 kinderen terug is bij de eigen ouders.
HOE KAN DIT? Pannekoek legt uit waarom het echt een schandelijke zaak dat we zelfs niet eens “één kind per week kunnen terugbrengen bij de eigen ouders.”
Kortom – wederom een vergelijking.
Waarom slagen 50 ambtenaren er niet in om minstens 1 kind per week terug te brengen?
Hoe moeilijk kan het zijn? -
En dan het frame: ‘Staatsontvoeringen!’
We hadden het niet beter kunnen bedenken! Je voelt al aan je water dat dit woord geworteld wordt in onze samenleving en dat de verantwoordelijken voor de toeslagenaffaire in de toekomst elke keer weer met dit frame geconfronteerd gaan worden. Dat wordt voor hen écht héél lastig om hier dan weer een positieve (?) draai aan te geven.
Met het woord ‘ontvoeringen’ maakt hij ook het cirkeltje in deze speech rond omdat hij (zie punt 4) het begrip ‘ontvoeringen’ al eerder benoemde in zijn betoog.
De vergelijking is compleet!
En iedereen begrijpt het daardoor.
Dit was dus een speech met impact.
Want kijk alleen maar eens naar alle media die deze Donderpreek oppikten en er een nieuwsitem van maakten. En hoe ontzettend veel politici het frame van 'Staatsontvoeringen' meteen in hun eigen tweets overnamen!
Samenvattend...
Een stappenplan voor jou om jouw eerstvolgende Donderpreek onvergetelijk te maken:
-
Schets de context.
De context is belangrijk om de toehoorders even te laten weten welke richting je op gaat.
Het is dus van belang om kort samen te vatten wat ‘het verhaal’ is.
Zonder context is jouw boosheid minder relevant! -
Vertel hoe eenvoudig het is om het probleem wél op te lossen.
Maak dit zo concreet mogelijk.
En vergeet niet je ongeloof uit te spreken over het feit dat 'het probleem' nog helemaal niet is opgelost. -
En, creëer een frame.
Zoek een woord (met een zeer negatieve connotatie) dat de geschetste ellende volledig samenvat.
En ja, daar mag je best een beetje mee overdrijven. Maar niet too much. Ook je neergelegde frame moet je inhoudelijk met argumenten kunnen blijven verdedigen.
Waarom is het goed om af en toe je boosheid te laten zien?
Wel, boos worden heeft ook te maken met het stellen van grenzen. Het is zeer verbonden met een stukje gezonde assertiviteit om anderen te laten zien wat jouw positie in het debat of de discussie is. En, dat het je wat doet. Emoties zijn bovendien feiten!
Boosheid lucht ook op.
Als je je hebt uitgesproken, dan zul je stressverlichting ervaren.
Het is dus ook in jouw eigen belang om je altijd te durven uitspreken.
Maar, doe het wel zo strategisch mogelijk.
Immers, met je Donderpreek wil je wél impact genereren!
Kom een keer langs bij Dé Nederlandse Debatclub
Dé Nederlandse Debatclub in Amsterdam is de grootste debatclub van Nederland. Wij komen zeer regelmatig bij elkaar (zowel offline als online) om onszelf te trainen op belangrijke persoonlijke vaardigheden zoals spreken in het openbaar, pitchen, speechen, argumenteren, jezelf presenteren, debatteren, assertief zijn, je plek claimen in een discussie of debat en het kunnen beantwoorden van lastige kritische vragen.
Kortom, de Kunst van het Gelijk Krijgen.
Allemaal vaardigheden die van belang zijn in Het Echte Leven.
Je kunt je aanmelden voor een kosteloze kennismakingsdeelname.
Of, kijk eens bij de professionele workshops en trainingen die we regelmatig in het bedrijfsleven en bij opdrachtgevers in de overheid organiseren.
Tot snel ziens!
|
Ja, ik meld me graag aan voor een clubavond of workshop bij Dé Nederlandse Debatclub in Amsterdam
Lees hier ons privacy statement.